Tips & Tricks για ένα πετυχημένο blogging

Για όποιον δεν το γνωρίζει, ένα καινούργιο blog (http://etsiginetai.blogspot.com) έχει ανοίξει εδώ και λίγο καιρό στο οποίο είμαι και εκεί contributor (τρομάρα μου), που φιλοδοξεί να βοηθήσει όλους τους νέους (και μη) bloggers.

Το πρώτο μου post εκεί με τίτλο «Πώς να βάλετε ένα video clip στο blog σας» είναι γεγονός.

Όποιος θέλει κάτι συγκεκριμένο μπορεί να το ρωτήσει στα comments (εκεί και όχι εδώ) ή με mail (αν το βρείτε) σε κάποιον από τους contributors.

Φάκελος Monitor (ποιος φταίει τελικά;)

Το θέμα των ημερών φυσικά είναι το κλείσιμο του monitor και ποιος φταίει. Αν δεν έχετε ακόμα την λύση αυτού του γρίφου θα σας την πω εγώ και μάλιστα τώρα στην αρχή για μην διαβάζετε τσάμπα όλο το post. Φταίνε και οι δύο.
Ας το ξεκαθαρίσω λίγο το θέμα όμως γιατί αλλιώς θα νομίζετε ότι απλά το λέω για να μην πάρω θέση.

Mε την εμφάνιση των blog πολλοί άρχισαν να καταλαβαίνουν ότι δεν είναι και το χειρότερο πράγμα στον κόσμο να θέλεις να καταγράφεις τις σκέψεις σου και μάλιστα ακόμα καλύτερο θα ήταν αν μπορούσε κανείς να τις διαβάσει και γιατί όχι να σου δώσει συμβουλές, να σου συμπαρασταθεί ή να διαφωνήσει μαζί σου.
Σιγά – σιγά και αυτό έγινε μόδα, τα blog απέκτησαν τεράστια απήχηση, όλο και περισσότεροι θεωρούν ότι έχουν κάτι να πουν και δημιουργούν από ένα (μερικοί μάλιστα πάνω από ένα). Αυτό είναι καλό.
Αυτό που δεν είναι καλό είναι ότι σε μια χώρα internet-ικά αναλφάβητων (Ελλάδα) το νόημα του blogging δυστυχώς πνίγεται μέσα σε μια θάλασσα ασχέτων.

Το λάθος του Vrypan (για να έρθουμε στο θέμα) είναι ότι άνοιξε το monitor στην Ελλάδα, όπου το 5% (και πολύ δίνω) καταλαβαίνει πραγματικά τι σημαίνει blog και blogging. Πέτυχε πολύ γρήγορα τον στόχο του επαναπαύτηκε και δεν προσπάθησε να μοιράσει γνώση ώστε να δημιουργηθούν οι βάσεις για ένα πιο υγιές (ότι και αν σημαίνει αυτό) blogging στο μέλλον. Το monitor βέβαια το έκλεισε από καπρίτσιο, όπως κάνουν τα μικρά παιδάκια όταν τους πηγαίνεις κόντρα. Ελπίζω να κουνήσει λίγο το κεφάλι του και μόλις έρθει στην θέση του ο εγκέφαλος να καταλάβει την μαλακία του και να μην αφήσει την άγνοια (των άλλων) και το πείσμα (το δικό του) να σταθούν εμπόδιο σε ότι έχει καταφέρει μέχρι τώρα.

Το λάθος της Mirandolina λοιπόν είναι ότι απλά δεν καταλαβαίνει ότι το blogging δεν είναι το γνωστό τετράδιο (με καρδούλες και λουκέτο) που γράφουν τις εφηβικές ανησυχίες τους τα 14χρονά κοριτσάκια. Δεν καταλαβαίνει τι σημαίνει internet, rss feed, blogging, spiders, search sites και δεν την κατηγορώ διότι ποτέ κανείς δεν κάθισε να της το εξηγήσει. Από που μπορεί κανείς να βγάλει αυτό το συμπέρασμα, μα φυσικά από το παράδειγμα με τον Carl Bernstein και τον Τραγκα που αναφέρει στην αλληλογραφία της με τον Vrypan. Μπορεί να μην δεχτεί ο Carl Bernstein να αρθρογραφεί μαζί με τον Τράγκα αλλά η εφημερίδα του θα κρέμεται με μανταλάκια στο ίδιο περίπτερο δίπλα στην «Χώρα» ή την «Espresso».

Casa di Rockordie

Μπορεί να άλλαξε ο χώρος αλλά το πρόσωπο πίσω από το blog είναι πάντα το ίδιο οπότε μην περιμένετε να διαβάσετε κάτι σε διαφορετικό στυλ.

Το ξέρω ότι ακούγεται σαν πιτσαρία ή σαν ιταλικό εστιατόριο αλλά και εγώ made in Italia είμαι.