Αμυγδαλεκτομή

Την ώρα που Federer και Nadal τα λένε στον τελικό του Roland Garros εγώ θα κάτσω να γράψω για την αφαίρεση αμυγδαλών που έκανα την προηγούμενη εβδομάδα γιατί ο εκφωνητής με έχει εκνευρίσει με την φανερή υποστήριξη που δείχνει στον πρώτο.
Θα γράψω για την επέμβαση αλλά και για την ανάρρωση καθώς είμαι σίγουρος ότι διάφοροι ψάχνουν κείμενα για το συγκεκριμένο θέμα και στα ελληνικά. Το ξέρω γιατί και εγώ έψαχνα μάταια να πάρω κάποιες πληροφορίες πριν την εγχείρηση.

Εγχείρηση
Η επέμβαση αμυγδαλεκτομής είναι μια απλή διαδικασία που κρατάει γύρω στην μια ώρα και συνήθως γίνεται ολική αναισθησία στον ασθενή. Δεν παύει όμως να είναι εγχείρηση και έτσι όπως και σε όλες τις άλλες (εγχειρήσεις) μπορεί να παρουσιαστούν επιπλοκές.

Το περίεργο με εμένα ήταν ότι έφτυνα κυριολεκτικά αίμα από την στιγμή που με πήγαν στο δωμάτιο μετά την εγχείρηση. Οι γιατροί δεν έδωσαν και μεγάλη σημασία (μάλλον πίστευαν ότι το κόκκινο υγρό που έβγαινε από το στόμα μου ήταν Ursus). Μετά από 15+ λεπτά και επιμονή της μητέρας μου ήρθε ο φωστήρας-γιατρός να με δει και κατάλαβε ότι θα έπρεπε να ξαναμπώ στο χειρουργείο καθώς είχε σπάσει ένα ράμμα.
Για να μην τα πολυλογώ ξαναμπήκα στο χειρουργείο, ξαναέφαγα μια ολική, έμεινα μέσα 4 ώρες (???) και όταν με έβγαλαν ένιωσα από πρώτο χέρι τι θα πει τρόμος στην Ιατρική (αυτό που ρωτούσα πριν από λίγο καιρό).

Η δικαιολογίες του γιατρού για την αιμορραγία ήταν οι εξής:
1. To ράμμα ήταν ελαττωματικό
2. Το ράμμα το έσπασα εγώ κάνοντας απότομη κίνηση
3. Μικρά πράσινα καλικαντζαράκια ήρθαν και το έσπασαν
Αλλά σε καμία περίπτωση δεν έφταιγε ο γιατρός ή κάποιος άλλος που βρισκόταν στο χειρουργείο.

Ανάρρωση
Από το νοσοκομείο βγήκα την αμέσως επόμενη ημέρα, νιώθοντας έναν απίστευτο πόνο στον λαιμό που δεν με άφηνε, όχι μόνο να φάω, αλλά ούτε νερό να πιω. Αυτό κράτησε καμιά 60αριά ώρες μέχρι που αποφάσισα να ξεράσω ένα περίεργο πράγμα που αποδείχτηκε ότι είναι μια αιμοστατική γάζα που ράβουν οι γιατροί στην πληγή (σε ειδικές περιπτώσεις) και που υποτίθεται ότι απορροφιέται ή διαλύεται μόνη της με τον καιρό (ακόμα και αυτό πήγε στραβά δηλαδή).
Το θέμα είναι ότι κανείς δεν είχε ενημερώσει ότι υπήρχε τέτοιο πράγμα στον λαιμό μου και μάλιστα όταν είχα πει στον γιατρό ότι κάτι με ενοχλεί και με πνίγει μου είπε ότι όλα ήταν μια χαρά και να ηρεμήσω (???) λες και εγώ δεν ξέρω αν κάτι με ενοχλεί ή όχι.
Βέβαια από την στιγμή που έφυγε η γάζα, άρχισα να αισθάνομαι πολύ καλύτερα και επιτέλους μπορούσα να φάω κάτι. Μην φαντάζεστε ότι έπεσα με τα μούτρα στις μπριζόλες και τις πίτσες καθώς μόνο σούπες, κομπόστα και παγωτό επιτρέπεται για τους αμυγδαλεκτομημένους για τις πρώτες 10 μέρες περίπου. Τώρα βρίσκομαι στο όριο των δέκα ημερών και το πιο extreme που έχω φάει είναι το ρύζι από ένα γεμιστό το οποίο πρέπει να είχε βράσει για ένα δίωρο περίπου.

Μερικά πράγματα που θα πρέπει να ξέρετε όσοι αποφασίσετε να κάνετε αμυγδαλεκτομή είναι:
1. Στην αρχή δεν θα μιλάτε, εγώ έκανα 7 μέρες περίπου να μιλήσω (προς μεγάλη χαρά της κοπέλας μου και των φίλων μου) αλλά είπαμε…εγώ ήμουν δύσκολη περίπτωση.
2. Θα βουίζουν τα αυτιά σας και είναι πιθανό να ζαλίζεστε κιόλας.
3. Μισή ώρα περίπου πριν το φαγητό μπορείτε να πίνεται ένα Panadol ώστε να φεύγει λίγο ο πόνος και να μπορείτε να καταπιείτε ευκολότερα.

Λοιπόν ελπίζω να συγκινηθήκατε με το δράμα μου αλλά τώρα σας αφήνω καθώς ο Nadal ετοιμάζεται να σκίσει τον "αγέλαστο" και θέλω να ακούσω τι θα πει ο μαλάκας ο εκφωνητής.